۲۵ آذر ۱۳۸۸

پسران عزيزم، فرزندان دلبندم که چادر مادر و روسری خواهرتان را ننگ ندانسته و با افتخار آن را سر کرديد. نمی دانم دوست دربندتان - مجيد توکلی - با چه لباس و هياتی دستگير شد، آن قدر از خبرگزاری های مربوط به دولت جمهوری اسلامی ايران ، دروغ شنيده ام که هيچ سخن و حديث آنان را باور نکنم. مهم نيست که با لباس زنانه دستگير شده باشد يا مردانه، مهم آنست که بر خلاف قانون دستگير شد و هنگام بازداشت به جرم سخنانی که گفته بود، او را چنان مضروب کردند که تا مدتها تبديل به کابوس جوانان شود، اما نمی دانستند که شما رويا داريد نه کابوس - شما از ستمگر نمی هراسيد بل باعث هراس هر ستمگر هستيد.
 
فرزندانم، شما با حرکت نمادين خود نه تنها از دوست دربندتان، بلکه از "زن" بودن دفاع کرديد. شما با اين حرکت نمادين نشان داديد که مخالف قوانين تبعيض آميز هستيد. مخالف قانونی هستيد که زن را نه يک انسان بل نيمی از انسان به حساب می آورد و به همين دليل شهادت دو زن در دادگاه معادل با شهادت يک مرد است.
 
شما جوانان فرياد زديد که به مادرانتان احترام می گذاريد و حقوق انسانی خواهرانتان را پاس می داريد. شما واژه "فمينيسم" را يک بار ديگر برای بازجويان بازداشتگاه ها معنی کرديد. بسياری از دخترانم در بی داد گاه ها به جرم "فمينيست" بودن به زندان افتادند، سالها روزی نامه های دولتی مرا به علت "فمينيست" بودن مورد انواع تهمت و افترأ قرار دادند و حل آنکه فمنيست از منظر من، شما و دخترانم به معنای ،"زن بودن" و افتخار به زن بودن است و بس - ما از خلقت خداوندی ننگ نداريم که ما را زن آفريد - ننگ بر کسانی که زن را ناقص الخلقه و ناقص العقل می دانند. و به صرف مرد بودن، خود را از مادرانشان برترمی پندارند. ننگ بر آنانی که بر دامان مادر بزرگ شدند، از شيره جان او تغذيه کردند و وقتی به مسند و مقامی رسيدند وقيحانه برای خود چون مرد بودند حقوقی دو برابر مادر مقرر کردند و بی شرمانه در قانون نوشتند: "اگر مردی زنی را ولو عمداً به قتل برساند، خانواده زنی که به قتل رسيده، برای قصاص قا تل بايد قبلا نيمی از ديه قاتل را به او بپردازد".
 
آنان با تصويب چنين قانونی برای مردی که زنی را به قتل برساند در حقيقت پاداشی نيز در نظر گرفته اند، زيرا در نزد آنها زن بودن گناه کمی نيست و نياز جامعه به زنان فقط آن است که "نشينند و زايند شيران نر" و به همين دليل است که سهميه جنسيتی در دانشگاه ها برقرار کردند تا سدی برای ورود خواهرانتان به دانشگاه ها ايجاد کنند. سعی کردند صدای مساوات طلبی زنان را به جرم "اقدام عليه امنيت ملی" خاموش سازند، به مأمورين خود دستور بازداشت، تهديد ، ضرب و شتم زنانی را که خواهان حقوق برابر بودند، دادند.
 
پسران عزيزم، چون در تارخ ديرينه اين مملکت همواره حق زنان را ربوده و از سهم آنان کاسته بودند، بنابراين به تلافی گذشته ها می خواهم شما را از "جنبش دانشجويی" بربايم و با افتخار بگويم شما متعلق به جنبش تساوی طلبانه زنان ايران هستيد. ما اين حرکت نمادين را با افتخار در تاريخ جنبش خود ثبت خواهيم کرد.
 
شيرين عبادی