در پی حمله ی ۲۱ بهمن ۱۳۹۱ به ساکنان کمپ ليبرتی، ضرورت خروج هرچه سريع تر نيرو های مجاهدين از عراق، و اسکان آن ها در کشور های مختلف غربی، بار ديگر ـ و اين بار بيش از هميشه ـ آشکار شد.

رهبری مجاهدين، تمام توان خود را به کار گرفته است تا از سويی مانع تحقق اين امر شود، و از سوی ديگر با ظاهر سازی های مبتذل و رنگ و رو رفته، در قبال چنين مانع شدنی که بی ترديد يک جنايت آشکار و مسلم در برابر دادگاه وجدان های بيدار مردم ايران و سراسر جهان است، و قابل تعقيب در دادگاه های بين المللی نيز هست، از خود سلب مسئوليت کند.

من در تمام سال های اخير، خيلی پيش از آن که حتی نخستين فاجعه از اين دست در پادگان اشرف رخ دهد، در مورد ضرورت خروج مجاهدين از عراق، و دلايل چنين ضرورتی، هشدار داده ام و گفته ام و نوشته ام.

اين صفحات، در ادامه ی همان هشدار ها و گفته ها و نوشته ها، در اين سايت گشوده شده اند، و سعی خواهد شد که در صورت ضرورت، روزآمد شوند.

محمد علی اصفهانی
۲۰ فروردين ۱۳۹۲