روزنامه ی انگليسی معروف «گاردين» در شماره ی ۲۲ ژانويه ی ۲۰۰۸ خود، گزارش مشروحی نوشته است در باره ی پيشنهاد های بسيار تأمل برانگيز پنج نظامی و استراتژ عاليرتبه ی اروپايی و آمريکايی برای ايجاد تغييراتی اساسی در سيستم ناتو؛ و به خصوص آماده شدن ناتو برای دست يازيدن به آنچه آن ها آن را «حمله ی اتمی پيشگيرانه» ناميده اند.
متن کامل گزارش گاردين را می توانيد با مراجعه به پيوندی که در پاورقی آورده شده است بخوانيد.‌ ولی در اين جا سعی کرده ام که مهم ترين مضامين اين گزارش را، به صورتی خلاصه و جمع و جور شده به فارسی درآورم.

اين پنج نظامی و استراتژ عاليرتبه پيشنهاد های خود را که به صورت «کتاب سفيد» ی در ۱۵۰ صفحه تهيه کرده اند، «مانيفست برای يک ناتو نوين» می نامند؛ ولی اين پيشنهاد ها را با توجه به محتوايشان می توان «مانيفست برای حمله ی اتمی پيشگيرانه به هرجا ی جهان» ناميد.
پيشنهاد دهندگان تأکيد می کنند که غرب بايد آماده ی حمله ی اتمی پيشگيرانه برای پايان دادن به خطر «بسيار فوری و نزديک و آنی» گسترش سلاح های اتمی و سلاح های انهدام جمعی باشد.
آن ها از سويی خواهان رفرم کامل در پيمان ناتو شده اند؛ و از سوی ديگر، خواهان ايجاد پيمان جديدی هستند که شامل آمريکا، ناتو، و اتحاديه ی اروپا باشد.
آن ها اين پيمان جديد را تضمين کننده ی عملی «يک استراتژی بزرگ» در جهان پرخشونت کنونی می دانند.

تهيه کنندگان مانيفست، مقامات بسيار پرنفوذ سابق نيروهای نظامی آمريکا، انگليس، آلمان، هلند، و فرانسه هستند.
آن ها می گويند که هيچ چشم انداز واقعگرايانه يی در برابر جهان اتمی وجود ندارد؛ و از همين روست که ناتو بايد گزينه ی «نخستين حمله » ـ حمله ی اتمی ـ را به عنوان يک وسيله ی اجتناب ناپذير و اساسی در برنامه ی کار خود قرار دهد.

اين مانيفست، بعد از بحث و گفتگو های اوليه ميان مسئولان کنونی نظامی و سياسی آمريکا و اروپا نوشته شده است. اما بيشتر اين مسئولان يا نمی توانند و يا مايل نيستند که هويت خود را علنی سازند.
اين مانيفست، بعد از تنظيم شدن، در همين ده روز اخير [تا تاريخ ۲۲ ژانويه ۲۰۰۸] هم در اختيار پنتاگون قرار داده شده است و هم در اختيار دبير عام پيمان ناتو.
نويسندگان مانيفست، از گسترش تصاعدی خطر اتمی فوری يی که می تواند منجر به يک جنگ اتمی محدود يا نامحدود شود سخن می گويند.
 
نويسنگان اين مانيفست کيانند؟

ژنرال John Shalikashvili رييس سابق ستاد نظامی آمريکا که ضمناً فرمانده ناتو در اروپا هم بود.
ژنرال Klaus Naumann فرماند سابق ارتش آلمان، و رييس سابق کميته ی نظامی ناتو.
ژنرال Henk van den Breemen رييس سابق ستاد ارتش هلند.
درياسالار Jacques Lanxade فرمانده سابق ستاد ارتش فرانسه
و مارشال Lord Inge رييس سابق ستاد ارتش انگلستان.

اين ها بيشتر بر تقابل «غرب» با بقيه ی جهان تأکيد می کنند و اين که ارزش های غرب، و شيوه ی زندگی غربی، در معرض خطر قرار گرفته است.

نويسندگان اين مانيفست بر چه خطراتی انگشت می گذارند؟

خطرات عمده يی که اين ها برمی شمارند به طور اختصار عبارتند از:
٭ فاناتيسم سياسی، و بنيادگرايی مذهبی.
٭ «چهره ی تاريک» جهانی شدن. يعنی تروريسم بين المللی، جنايات سازمان دهی شده، و گسترش سلاح های انهدام جمعی.
٭ تغييرات جوّی که باعث به خطر افتادن «امنيت انرژی»، و همچنين باعث مهاجرت در ابعاد وسيع می شود.
٭ ضعيف شدن نهادهای جهانی يی مثل سازمان ملل متحد، اتحاديه ی اروپا، و خود ناتو.

اين ها می گويند که برای مقابله با مجموعه ی اين خطرات، ناتو بايد يک «ارگان رهبری جديد» به وجود بياورد که دربرگيرنده ی رهبران آمريکا، اروپا، و ناتو باشد؛ تا بتواند برای بحران ها به سرعت راه حل و پاسخ عملی بيابد.
 
نويسندگان اين مانيفست، چه تغييرات اساسی يی را پيشنهاد می کنند؟

در ميان تغييرات اساسی يی که اين ها پيشنهاد می کنند، می توان از تغييرات زير نام برد:
٭ حذف پرنسيب اجماع آراء، و جاگزين کردن آن با قاعده ی اکثريت آراء. که طبعاً حق وتوی دولت های عضو پيمان را سلب می کند. با اين توجيه که اينطور، سريع تر می توان وارد عمل شد.
٭ حذف حق رأی دولت هايی که در عمليات، شرکت نمی کنند.
٭ رها کردن اصل محدويت های خاص مليتی، ازآن نوع که مثلاً در مورد افغانستان رعايت می شود.
٭ استفاده از اِعمال قدرت، و به کار بردن نيروی نظامی بدون نياز به اجازه ی شورای امنيت سازمان ملل متحد. با اين توجيه که: «برای حفظ زندگيهای بسيار، اقدام سريع، ضروری است»...
---------------------------------
توضيحات:
۱ ـ می بينيم که با توجه به صف بندی های جديد جهانی پس از فروپاشی «اردوگاه شرق»، و پس از تغييرات جدی در کميت و کيفيت و مليت کشورهای عضو ناتو، و تفاوت های متعدد ميان نظرگاه ها و منافع اين کشور ها، و به خصوص با افزون شدن قدرت آمريکا در صحنه ی عمل جهانی، تهيه کنندگان اين مانيفست جنگ طلبانه، «هوشمندی» بسياری  به خرج داده اند.
ضمناً فراموش نکنيم که اسراييل در سال های اخير، بر تلاش خود به اِعمال نفوذ در ناتو در رابطه با آماده سازی فضا برای حمله به ايران (کشور ايران، ميهن ما، و نه رژيم ايران، آنطور که کسانی برای توجيه آستانبوسی های خود می خواهند وانمود کنند و جا بياندازند) افزوده است. اين را می توان از جمله در مقاله ی پرفسور ميشل شاسوداوسکی، که دو سال پيش به همين قلم با عنوان « يک عمليّات ضربه ی ناگهانی وبهت برای ايران دردست تهيّه است ـ ناتو از طرح نظامی آمريکا حمايت می کند» ترجمه و منتشر شد خواند. ميشل شاسوداوسکی، استاد اقتصاد در دانشگاه اوتاوای کانادا، مدير مرکز مطالعات و بررسی ها در زمينه ی گلوباليزاسيون، و از همکاران دايرﺓ المعارف بريتانيکاست. کتاب معروف او، «گلوباليزاسيون فقر»، جزء پرفروش ترين کتاب های جهان است و به يازده زبان، ترجمه شده است.

http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar15/choc.html

۲ ـ سارکوزی رييس جمهوری کنونی فرانسه، در کارزار انتخاباتيش، رسماً يکی از اهداف خودرا «پايان نهادن بر آرمانگرايايی های جنبش مه ۶۸ فرانسه» اعلام کرده بود. او همچنين، بدون اعلام رسمی قبلی، در همخطی با سياست خارجی آمريکا، بر بازمانده های سياست بين المللی «گليزم» فرانسه نيز نقطه ی پايان نهاده است؛ و در همان حال، در کنگره ی آمريکا ضمن بيان اين نکته که «بالاخره رؤيای او در مورد انسان ها و انسانيت [به وسيله ی آمريکای جرج بوش] به اميد تبديل شده است»، بر ضرورت هرچه بيشتر فعال کردن نقش فرانسه در پيمان ناتو تأکيد کرده است:
سارکوزی تشکيل محور جديد پاريس ـ واشنگتن را جشن می گيرد ـ گزارش روزنامه ی اومانيته:

http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar05/huma-sarko.html

۳ ـ گزارش کامل گاردين به زبان انگليسی:

www.guardian.co.uk/nato/story/0,,2244782,00.html#article_continue