کلمه: ميرحسين موسوی در بيانيه ای ضمن بررسی شرايط حاکم بر خاورميانه، قيام حق طلبانه مردم در برخی کشورها را در راستای بر هم زدن نظام ظالمانه ای دانست که منطقه را در چنگال خود فراگرفته و آن را ناشی از بی احترامی حکومت ها به حق تعيين سرنوشت مردم خواند. آخرين نخست وزير ايران، همچنين از جانب ملت ايران به مردم آگاه و مبارز مصر و تونس و اردن و يمن ادای احترام و آرزوی پيروزی کرد. به گزارش کلمه، متن بيانيه ميرحسين موسوی به شرح زير است:   اين روزها خاورميانه در آستانه ی حوادث بزرگی ست که می تواند سرنوشت اين منطقه و جهان و سرنوشت ملت های منطقه را تحت تاثير خود قرار دهد. مسلما آنچه در حال وقوع است در راستای به هم زدن نظام ظالمانه ايست که سرنوشت ملت های بسياری را درمنطقه در چنگال خود گرفته است و بدون هيچی شکی نقطه ی آغازين آنچه در خيابان های تونس و صنعا و قاهره و اسکندريه و سوئز شاهد آن هستيم را بايد در تظاهرات چند ميليونی ۲۵ و ۲۸ و ۳۰ خرداد تهران جستجو کرد. روزهايی که مردم با شعار “رای من کجاست؟” به خيابان ها آمدند و مسالمت جويانه، حقوق از دست رفته ی خود را پی گرفتند. امروز دامنه ی شعار “رای من کجاست؟” مردم ايران، به شعار “الشعب يريد اسقاط النظام” در قاهره و سوئز و اسکندريه رسيده است. برای کشف راز اين پيوندها و مشابهت ها لازم نيست جای دوری برويم. کافی است شيوه ی انتخابات اخير مصر را با انتخابات های خود مقايسه کنيم و اينکه رئيس شورای نگهبان از بی نيازی به آرا ميليون ها شهروند سبز سخن می راند. اگر به نظام های در حال سقوط جهان عرب و خاورميانه با دقت نگاه کنيم، خواهيم ديد؛ در همه ی اين نظام ها به يک سان شبکه های اجتماعی و عرصه ی مطبوعات و فضای مجازی مورد حمله قرار می گيرند و به شکل حيرت انگيزی اس ام اس ها و تلفن ها و اينترنت قطع و قلم ها مشابه يکديگر در هم شکسته و معترضين به زندان ها برده می شوند. متاسفانه منافع ِ پشت سر ِ ايدئولوژی حاکم در کشور، اجازه نمی دهد واقعيت ها آنچنان که هستند، خود را نشان دهند. خطيبان و تريبون های گوش به فرمان، به عملکرد مفسدانه و جبارانه فرعون مصر که با بازداشت ها، اعتراف گيری ها، پرونده سازی ها و غارت مردم از طريق باندها و اطرافيان، اين شرايط انفجاری را در مصر ايجاد کرده اند توجهی نشان نمی دهند. اينان به روز “خشم مردم” مصر اشاره می کنند ولی نمی گويند که روز غضب، نتيجه ناکارآمدی و فساد در بالاترين سطح حکومت و حيف و ميل کردن بيت المال و هم چنين بستن دهن ها و شکستن قلم ها و اعدام ها و اعدام ها و اعدام ها و بر پا کردن چوبه های دار برای ايجاد خوف در ميان مردم است. و نمی گويند اگر حکومت به حاکميت مردم بر سرنوشت خود احترام می گذاشت و در انتخابات چند ماه پيش مصر آرای مردم را نمی دزديد، کار به شعار “اسقاط نظام” از سوی شعب عزيز مصر نمی رسيد. و شايد هم متوجه نيستند که ادامه ی سياست غلبه به وسيله ی ايجاد خوف، نهايتا در نقطه ای به ضد خود تبديل و آنگاه آمدن “روز خشم” و روزهای غضب ملی اجتناب ناپذير می شود. فراعنه معمولا زمانی صدای ملت را می شنوند که بسيار دير شده است. ملت ما به انقلاب عظيم مردم شجاع تونس و قيام حق طلبانه ی مردم مصر و يمن و ديگر کشورهای منطقه احترام می گذارد. ما به همه ی مردم دلير و آگاه و مبارز مصر و تونس و اردن و يمن درود می فرستيم و از خداوند منان پيروزی آنان را در مبارزات حق طلبانه اشان آرزو می کنيم.