٭
بنابر تحقيقی که "روزنامه پزشکی بـريتانيا" انجام داده است، در فاصله سال
های
۲۰۰۴
ـ ۲۰۰۰ ، ۶۲۱ کودک فلسطينی
توسط نيروهای اسرائيلی کشته شده اند، که بيش از ۴۰۰ نفر آنها از فاصله
بسيار کوتاه، با اسلحه سبک، يعنی کلت کمری و يا تفنگ، در راه مدرسه يا خانه
کشته شده اند. اين تحقيق و آمار بازگو کننده عـمق پليد يک هـدف جنايت
کارانه است ...
در پی
بمباران سواحل باريکه غزه توسط ناوهای جنگی اسرائيل، در روز ۹ ژوئن، و
انفجار يک راکت در وسط سفره ی يک خانواده فلسطينی که در ساحل دريا به پيک
نيک رفته بودند هفت نفر آنها در دم تکه تکه شدند، و تنها، يکی از کودکان
آنها که بر حسب اتفاق از آنها دورتر بود، بطور معجزه آسايی زنده ماند.
"هدی غاليه"، دخترک ۹ ساله نجات يافته، شرح کشته شدن اعضای خانواده اش را
برای افکار عمومی جهان بازگو کرد، و بار ديگر موجی از اعتراض و انزجار نسبت
به اعمال غيرانسانی دولت اسرائيل، سرتاسر جهان را فرا گرفت. بخصوص وقتی
که مشخص شد، فاصله ناوچهی شليک کننده راکت و
قـربانيان آنقدر نزديک بوده، که تشخيص ترکـيب اکثريت کودکان خانواده قربانی
امکان پذير بوده است، و راکـت آگاهانه به سمت آنها شليک شده
است. و در سپتامبر سال ۲۰۰۰ نـيز يـک کودک ۱۱ساله فلسطينی
(محمد الدوره)، مـورد اصابت گلوله قرار گـرفت که تصادفاً خبرنگار خبرگ ز
اری فرانسه شاهـد مـرگ، و چگونگی جان باختنش در آغوش پـدرش
بـود. اين خـبر بر تلکس خبرگ ز اريها و صفحه تلويزيونها رفت، و
تصوير جان باختن محمد وجدان انسانهای شرافتمند را جريحه دار
کرد. از آن پـس افکار جهانيان متوجه سياست کودک کشی عامدانه اسرائيل شد، و
سازمانها و مجامع انسان دوست غـرب، رفـتار دولت اسرائيل را بيشتر زير نظر
گرفتند، و متوجه حقايقی شدند که سالها از آنها بی خبر بودند. بنابر تحقيقی
که "روزنامه پزشکی بـريتانيا" انجام داده است، در فاصله سال
های
۲۰۰۴ ـ
۲۰۰۰ ، ۶۲۱ کودک فلسطينی توسط نيروهای اسرائيلی کشته شده اند، که بيش
از ۴۰۰ نفر آنها از فاصله بسيار کوتاه، با اسلحه سبک، يعنی کلت کمری و يا
تفنگ، در راه مدرسه يا خانه کشته شده اند. اين تحقيق و آمار
بازگو کننده عـمق پليد يک هـدف جنايت کارانه است. چرا که کشتن کودکان توسط
اسلحه سبک حاکی از دو واقعيت زير می باشد.
۱ ـ همه ی
اين کودکان در فاصله ۱۰ تا ٣۰ متری کشته شده اند،
چرا که با اسلحه ی سبک
مورد هدف قرار گرفته بودند.
۲ ـ از
آنجايی که کودکان از نزديک مورد هـدف قرار گرفته بودند، بنابراين، شکل،
اندازه و سن آنها، از جهت تک تيراندازان اسرائيلی، کاملاً
قابل رويت و تشخيص بوده. به عبارتی ديگر، سربازان اسرائيلی می دانسته اند،
اهـداف آنها کودکان می باشند، اما از تيراندازی و کشتن آنها ابائی به خود
راه نداده، و آگاهانه و عامدانه، اين کودکان را کشته اند. اين تحقيق و فقط
اين تحقيق به تنهايی ميتواند، سند جنايت عـليه بشريت بطور عام، و جنايت
عليه کودکان بطور خاص، محسوب شود. ظرف چهار سال
حداقل ۶۲۱ کودک (طبق منابع فلسطينی اين رقم چندين
برابر است) توسط ارتش اسرائيل کشته شده اند، که مرگ بيش از ۴۰۰
نفر آنها از فاصله بسيار کوتاه با
اسلحه سبک بوده است. طبق کنونسيون چهارم ژنو، مصوب ۱۹۴۹، اسرائيل يک کشور
اشغالگر می باشد. مطابق مواد اين کنو ا نسيون، اسرائيل بايستی در حفظ جان و
امنيت مردم غيرنظامی سرزمين اشغال شده، نهايت دقـت و مراقـبت
را بنمايد. اما دولت اسرائيل نه تنها کوششی در اين مورد مبذول
نميدارد، بلکه آگاهانه و عامدانـه
مردم غيرنظامی سرزمين اشغال شده را قتل عام می کند
و حتی، مطابق تحقيق فوق، قـتل عام کودکان را در دستور کار ارتش خود قرار
داده است. ايـن روش قـتل عـام، منطبق بر قـوا نين و عـرف بين لملل "نسل
کشی" نام دارد، و اولين بار توسط دولت نژاد پرست هيتلر صورت
گرفته است. بسياری از يهـوديان شرافتمند که خود و يا پـدرانشان شاهد نسل
کشی نژادپرستان دولت نازی بوده اند، نـيز از سياست نسل کشی
دولت نژاد پرست اسرائيل به خشم آمده انزجار خود را
از قتل عام و نسل کشی فلسطينيان را اعلام کرده اند.
"گيدئون
لوی" روزنامه نگار مترقی ساکن اسرائيل، در روزنامه "هاآ رتز" بـا عـنوان
"اسرائيل مـلتی مـتحد و نـژادپـرست" مـظلـومـيت و ستم وارد بـر مـردم
فـلسطين، و از طـرف ديـگر ، رشد روزافـزون نـژادپـرستی در اسرائيل را بـه
وضـو ح نشان ميدهـد. "خانم شولاميت آلـونی" وکيـل و فـعـال
صـلح طـلب ساکن اسرائيل می گـويد:
مـا (در اسرائيل) نـه اطاق هـای گـاز داريم، و نـه کـوره های آدم سوزی،
اما قـتـل عـام يک مـلت تنهـا يک شيوه ثابت نـدارد" .
۲۸
تير ۱۳۸۵