سه شنبه ۲۶ شهريور ۱۳۹۸ ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۹
و حالا بعد از جان بولتون، و قبل از حمله ی نظامی احتمالی به ایران
سحر، برای رفتن و نرفتن زنان به ورزشگاه ها نبود که خود را به آتش کشيد. آزار و اذيت و محکومیت او به زندان به جرم رفتن به ورزشگاه «آزادی»، آن قطره ی آخری بود که جام همه ی تلخی هایی را که به جرم زن بودن پیش رویش گذاشته بودند سرریز کرد.
يک وادی، آنطرفتر از عاشورا (در تقابل با فرهنگ شهید پروری) محمد علی اصفهانی
در گرد و خاک خاطره های اميرخيز
محمد علی اصفهانی
لطفاً تنگه ی هرمز را ببنديد؛ می خواهيم خوزستان را بگيريم!
بخوان به نام گل سرخ، در صحاری شب
محمد رضا شفیعی کدکنی
سبکتکين و آهو
در سالگرد آغاز جنبش سبز، ياد و نام کبوتران شهيد را گرامی بداريم!
گونه شناسی امام راحل (پنجِ به علاوه ی يک)
در سالمرگ آن حضرت، و در سالگرد ۱۵ خرداد
ده قدم تا آخرین نبرد
ضرورت آمادگی برای شرایط حمله ی احتمالی نظامی به ایران
ده کلمه به بهانه ی روز جهانی کارگر و بقيه ی قضايا
خورشيد و آب
راه رهايی مردم ما آنچه در ليبی گذشت و در سوريه می گذرد نيست
بازخوانی يک مقاله، به مناسبت جنگ جديد در ليبی
آن که می دانست، و آن که نمی دانست
بهار، پشت پنجره ی راه
شايد وقتی ديگر! یادداشت روز ـ در حاشيه ی پايان کنفرانس ورشو
در امتداد فتنه ی هشتاد و هشت، پیش به سوی فتنه ی نود و هشت!
برای فردای شب يلدا
آتش خواهد گرفت بنزين!
راه نجات، هيچ به جز انقلاب نيست
يک وادی، آنطرفتر از عاشورا
بخشی از مجموعه يی تحليلی که کار آن عملاً در سال ۱۳۶۵ آغاز شد، و از همان سال تا کنون، به صورت نوشته هايی پراکنده ـ منتشر شده و منتشر نشده ـ باقی ماند
همايش پاسارگاد در هفت کلمه (مختصر و مفيد)
با مهر و مهرگان و آذر و دارا و آدمی
اخطار: پروژهٔ سوریه ای کردن ایران کلید خورد
دزد زر بستند و دزد دین رهید
در حاشيه ی درگذشت عزت الله انتظامی، و در متن اعدام کودکان
جهان بينی، اراده ی برتر، و تقدير نوعیِ انسان
شکل ها و آدم ها
يادی از گذشته: بخشی از مجموعه ی «روزمره های پاره» که بيست و چند سال پيش، در قسمت های مجزا و مستقل از يکديگر، به صورت کم و بيش منظم منتشر می شد.
رفراندوم و گذار مسالمت آميز و بقيه ی قضايا
(در هفت کلمه، مختصر و مفيد)
ده نکته ی مقدماتی، در باره ی قيامی که دارد شکل می گيرد
دشمن مشترک را در جدال با مليت و زبان يکديگر گم نکنيم!
دريافت
در هشتمين سالگرد شکل گيری جنبش خرداد
چونکه بيرنگی اسير رنگ شد
زده اندمان و خورده ايم. همه مان را زده اند و همه مان خورده ايم. و آن ها که ما را زده اند، رنگ هامان را از ما نپرسيده اند. و ما که خورده ايم، رنگ هامان را از يکديگر پرسيده ايم. حتی در برابر گلوله هاشان. حتّی در زير شلاق هاشان. حتی در سلول های تنگ و تارشان برای ما. و حتی در گورستان های بی نام و نشان.
تا بغبغوی دورترِ مانده در هوا
تکيه بر خويش
انقلاب نمرد؛ زنده است انقلاب!
گزارش، به پای در رهانِ پس از اين
عربستان سعودی غرقه در شن های روان خاورميانه از جنگ يمن تا جنگ بر سر جانشينی
يار دبستانی
همسفر در حجم شعر، با نقطه چين نثر
پيش درآمدی از عبدالباری عطوان بر پايان جنگ حلب
بهای اين ماجراجويی ها می تواند موجوديت ايران باشد
به بهانه ی سالگرد عاشورای هزار و سیصد و هشتاد و هشتِ هجری شمسی
حدس بزن چه کسی پشت صحنه ی پروژه ی خلافت است
مرگ الی ويزل ستايشگر هولوکاست و نسل کشی اسراييل در فلسطين
شمشير عربستان سعودی، ايران را نشانه گرفته است نه يمن را
شارلی بودن يا شارلی نبودن ـ مسأله اين نيست
با هسفر نه چندان فرضی
در باب همراهی سنجيده ی انقلاب گرايان با رفرم گرايان (مختصر و مفيد)
بازخوانی مقاله ی «سعيد منادی» و پاسخ مجاهدين به آن (حاشيه يی ديگر، بر متن فاجعه يی ديگر در ليبرتی)
